torstai 2. kesäkuuta 2011

¡Viva Latinoamérica!

No se donde empezar, tengo tantas cosas para decirte. Me acuerdo cuando recien llegé a Argentina y no sabia nada de nada, solo unas palabras en español y el nombre de la presidente. Tampoco sabia nada de la familia que me estaba esperando, ni de la nueva vida que estaba a punto de empezar. No podia imaginar todas las cosas que me diste y enseñaste. Todas las memorias con que quedé.


Empezé mi año en Cuesta Blanca, despues de mas o menos 30 horas de viaje. Me acuerdo el frío que hacia, comparado al verano finlandes, jaja! Pero no me importaba, porque todo era hermoso. Me acuerdo cuando vi las sierras de Córdoba la primera vez, me hicieron sentir increíble. Montañas que llenaron todo el horizonte juntos con el atardecer más lindo que nunca vi en mi vida.. Mirando a las sierras me senti, que de verdad estaba en el otro del mundo.


Los primeros días en la familia.. Ni me los acuerdo, jaja. Solo me acuerdo cuando fuimos al centro con Maxi y su mamá, y ella se fue a algun lado mientras pedimos el almuerzo con Maxi. Hablamos tanto tanto tanto, de todo! Me senti muy libre, muy natural con el, no estaba nerviosa para nada. Nos reimos muchisimo y fuimos a pasear un poquito. Visitamos a unas iglesias que eran hermosisimas y fuimos a una tienda de Marisa (la mamá) donde mucha gente me estaba hablando y no entendi un carajo, jaja! Me acuerdo que Maxi se reio y yo le pregunté porque, y me dijo que una mujer le dijo que nosotros podriamos hacer una linda pareja. Yo me reí tambien, el supongo que era mi hermano, pero no saben que feliz que me hizo el comentario, jajaj ;)


Hize dos viajes; uno a La Cumbre con Marisa, Nico, Andre y Maxi, y otro a Capilla del Monte con Maxi solo. La Cumbre fue hermoso y nos divertimos mucho, especialmente en El Pungo que era un pub/restaurante donde todos empezaron a pensar que yo y Maxi teniamos algo.. Ajaja! Fue muy gracioso y gastamos muchisima plata por alcohol, más que nunca!
En Capilla del Monte viajé con Maxi y fue una experiencia hermosa. Era una ciudad chiquitita cerca de un cerro, Uritorco, que era muy famosa por sus UFOs. Todos viajaron alla para ver algo raro y misterioso. Nosotros estuvimos en un camping, lejos de la ciudad, más cerca de Uritorco. Nos estuvimos cagando de frio todas las noches pero no importaba, nos divertimos muchisimo! Me acuerdo cuando la última noche subimos a un cerro más chico donde habia una cruz y vimos todas las luces de la ciudad.. Me acuerdo el viento muy fuerte, pero no tan fuerte que el amor que senti por ese país y por el hombre al lado mio.


Me fui a Patagonia con los otros estudiantes de intercambio. Fueron las dos semanas más increibles de mi vida, descubriendo las maravillas del sur de Argentina con mis amigos. Conocimos glaciar Perito Moreno, Cabo dos Bahías con sus pingüinos, las ballenas de Puerto Madryn, El Fin del Mundo en Ushuaia y mucho, mucho más.. En estas dos semanas tambien extrañé a Córdoba, a mi colegio, hablé mucho sueco, dormi muy mal al lado de un noruego y caminé en el graciar con una tormenta de nieve. Pasaron muchisimas cosas felices y tristes, pero al final me encanto el viaje, fue hermoso.


Pasé una navidad hermosa con toda la familia, en una pileta! Hacia mucho calor, tenia mi vestido de flores y me metí al agua fría a las 12 de la noche, las estrellas cuidandome deste el cielo. Sacamos unas fotos y nos cagamos de risa, fue increíble. Muy diferente que la navidad finlandesa, pero no peor, no mejor. Solo muy muy diferente.
Despues de la navidad viajé con Maxi a Villa Alpina, un pueblo chiquitito en el medio de las sierras. Caminamos un monton en el medio del bosque, nos perdimos, encontramos una casa de campo y gente, hicimos dedo, dormimos con animales y nos tiramos en el medio del calle para parar un camion. Despues de todo esto llegemos a Villa Alpina, donde estuvimos unos días al lado del río. Fue increíble, como rompemos nuestros culos viajando alla, al medio de nada, y que tuvimos? Unos días de lluvia! Jajaja.. Bueno, no era gracioso :S despues pasamos el año nuevo en Villa General Belgrano en un hotel, comimos comida CARA pero RIQUISIMA, tomamos champagne y estuvimos muy, muy felices juntos.


Yo fue de la familia. Despues de siete meses. Algo no funcionaba. Habian muchas cosas que estaban mal en esa familia, pero no las quiero discutir aca, no es algo que puedo hacer yo. Solo era que no podia estar más alla, me hicieron mucho daño, me lastimaron. Yo me fui y tambien se fue Maxi y todavia no volvió, esta viviendo con su tía. Pero todo el proceso era muy duro y me hizo sentir horrible, como una idiota, sentí que fallé. Fui a una nueva casa donde tenia mamá y dos hermanas de intercambio; una de EEUU y otra de Suiza. Pero las cosas no fueron bien y despues de mucho lío salí de la organizacion y me quedé sola al país. En ese tiempo tenia primera vez la idea de viajar a Brasil y conocer a Rio de Janeiro.


El viaje a Brasil fue lo más hermoso de mi vida entera. Viajemos haciendo dedo, desde Buenos Aires hasta Rio de Janeiro y Las Cataratas de Iguazú, por toda la costa de Uruguay y Brasil. Fue increíble! Ví muchas cosas, conocí muchos lugares, me encontré con mucha gente nueva, y de verdad que me encantó. Buenos Aires era una ciudad mágica, con bailarinas de tango en las calles y Maradona caminando en La Boca, y Rio de Janeiro era una ciudad de alegría, de pobreca, de sol, de mar, de hombres negros y muculosos y de samba. No puedo decidir cual prefiero, los dos eran hermosos. Tambien conocí lugares como Angra dos Reis, Camboriu y Punta del Diablo que fueron tan preriocos que nunca me imaginé que algun día voy a estar en un lugar asi! En Las Cataratas me acuerdo la última noche, estaba muy triste, nunca queria volver.


El último mes en Córdoba se pasó volando. Un día tenia todavia 29 días, el otro me quedaron 3. Me sentí horrible y eso sentimiento todavia tengo. Como 10 meses poden pasar tan pero TAN rapido? No tiene ningun sentido! Los días se fueron, se borraron de mi agenda, simplemente desaparecieron. Yo traté de disfrutar todo, pero los últimos días estaban llenos de tanta tristeza que era muy muy dificil. Vino mi cumple, lo pasé de 10 con mis amigos y disfruté de la noche, pero por dios todo se fue demasiado rapido! En un ratito ya estaba en el aeropuerto de Córdoba, paranda al frente de Maxi, mirandolo a sus ojos. No necesitamos palabras, pudimos leer los ojos; el los de mi, y yo suyos. Nos besamos, nos abrazamos bien fuerte, despues le dí mi espalda y caminé. Mostré mis tickets al guardia que me dejó pasar. Esa fue la última vez que vi el amor de mi vida hasta ahora. Y todavia quedan 66 días para verlo de vuelta.


Quiero decir gracias a tanta qente que no se con quien empezar! Mi curso; fueron el curso más hermoso de todo el mundo, los amo con todo mi corazón! Aguus, Ceeci, Lulu, Sofi, Mel, Dani, las dos Camis, todas las Flores, Nani, Ro, Maai, Anita, Jimmy, Guille, Matute y todos otros; GRACIAS POR EXISTIR, POR ENSEÑARME TANTAS COSAS Y POR PASAR POR MI CAMINO PARA QUE LOS CONOCÍ.

Mi familia; no tengo una relación simple con ustedes, es muy complicada obvio. Pero viví en su casa muchos meses, los conocí y conocí su manera de vivir. Me mostraron como estan las cosas en Argentina y me enseñaron una cultura nueva, y los doy gracias por esto. Mel, sos una gran persona y te adoro, siempre vas a estar en mi corazón. Macu, mi relacíon con vos es muy complicada pero estoy feliz que te conocí y despues de todo te quiero mucho tambien. Nico, sos un maestro y un chico hermoso, ya te extraño muchisimo. Andre, sos una chica muy viva y a veces gritas demasiado, pero no importa porque tambien tenes un buen corazón y te quiero mucho. Marisa, no nos conocimos mucho durante del año, siempre fuimos un poco alejados, pero te deseo lo mejor con tu vida.

Los otros hermanos; son personas hermosos, me enseñaron muchas cosas y me hicieron reír un monton de veces! Los quiero muchisimo a todos, siempre estan en mi corazón.

La tía Dani y su familia; gracias por todo. Se preocuparon mucho por mi y por Maxi, y no se que hacer para mostrarlos cuanto me importaba todo lo que hicieron. Siempre estaban muy muy muy buenos conmigo y los quiero decir GRACIAS por todo, los quiero muchisimo! Y a Pipo y a Luli tambien, jajaja.

Los amigos de Maxi; son unos locos! Bueno pero creo que Maxi necesita amigos así porque el tambien esta un poco ding ding de su cabeza, jajaja. Esteban, Juan Cruz, Emi Scavuzzo; son una banda loca pero me encantan! Son todos hermosos y los voy a extrañar mucho! Emi Martin; el paaaaaaadrino! Jajajajja, sos un amor! Siempre te deseo lo mejor, te quiero mucho y mi papa segura que te voy a estar esperando en el sauna cuando venis, ajjaja!

Los otros estudiantes de STS; ohhhh por dios, que puedo decir de ustedes! Eramos 9 contra 50 alemanes y yo creo que los ganamos 100-0, jajajaja! La primera semana en Argentina fue la mejor por ustedes, como nos divertimos! Tambien el viaje a Patagonia era hermoso, solo espero que todos habrian ido esa vez :/ Maria Thuree, Thomas, Chris, Leonie, Wille, Anna, Maria Anwar, Cerdic y Märit, no puedo estar más feliz que los conocí y que pasé muchos momentos hermosos con ustedes! Los quiero muchisimo y siempre van a estar en mi corazón. Vamos hermanos!


Marta, Teli, Alessa, Maricruz, Carolyn; no puedo decir demasiados gracias para la hermosa Marta y la loquita Teliquienes me tomaron a su casa y me hicieron sentir tan bien! Fueron re buenas y las extraño muchisimo! Y definitivamente van a recibir invitaciones para mi casamiento, jajaja. Alessa, Maricruz y Carolyn, ustedes fueron hermanas hermosas, son muy personas muy buenas y las quiero muchomuchomucho!

Y al final, Maxi; que te puedo decir? Me cambiaste la vida. Fuiste algo que OBVIO no esperaba, pero que quisé con todo mi corazón. El tiempo que tengo que estar alejada de vos ahora va a ser lo más dificil de mi vida, pero lo banco, porque se que despues de estos meses vas a estar conmigo para SIEMPRE. Me vales oro mi amor, sos kulta vauva ihana pulpo boludo y te amo muchisimo! Venite ya, porfavor .


¡¡GRACIAS ARGENTINA, VIVA LATINOAMÉRICA!!


7 kommenttia:

  1. Olen seurannut vähän väliä blogiasi ja nyt oli pakko kommentoida, että olet uskomattoman mielenkiintoinen kirjoittajana, esität asiat lukijalle kuin itse kokisi kaiken. Tämä viimeinen kappale oli varsinkin täynnä tunnetta, rakkautta ja varmasti ihania muistoja ja se välittyi parhaiten espanjan kielellä. Kaikkea hyvää sinulle:)

    VastaaPoista
  2. te vas a Argentina de nuevo o el viene a Finlandia? :)

    VastaaPoista
  3. Oon seurannut sun blogia aina sillon tällöin, ja näyttä siltä, että sulla on ollu tosi hieno vuosi. Tuli älyttöän haikee ollo tota lukiessa, kun pisti ajattelemaan miten noitten heippojen sanominen ja kaikki jäähyväiset on mullakin pian edessä. :( no se on osa vuotta, ei sille mitään voi.

    Niin joo ja onko Maxi tulos suomeen pian vai palaatko sä argentiinaan? :D

    VastaaPoista
  4. thänkies googlekääntäjälle et ymmärsin mistä puhut!:D mut kuulostaa aivan mahtavalle, varmasti tosi haikeeta:(

    jatka vielä kirjottelemista ja tästä sun ja maxin suhteesta ois hauska kuulla enemmänkin jotain!:)

    VastaaPoista
  5. Kiitos kaikki ihanat, varmana vielä jatkan kirjottamista ja Maxi tosiaan tulee tänne päin elokuussa ;) siitä sit sillon enempi!

    VastaaPoista
  6. Tosi kauniisti kirjotit ja tunnelma välittyi koskettavasti ruudun kautta.. varmasti sulla on ollut haastellinen, mutta unohtumaton vuosi. Ihanaa, että saat Maxin Suomeen. Tsemppiä kotiinpaluuseen!

    VastaaPoista
  7. Löysin sun blogin eilen, ja pääsin nyt tänne asti. Ihan mahtavasti kirjotettu! Tuntu ihan ku ois lukenu jotain tarinaa mihin ite pääs mukaan. Tuli itellekki niin haikee olo ku aloit kirjottamaan et lähtö lähenee :/

    Ja juu olen vähän "myöhässä" löytänyt tämän, vaihdostasi on jo jonkin aikaa..mutta onneksi löysin. Aivan mahtavaa.

    VastaaPoista